Mijzo - Zorglocatie - Koetshuis - Waalwijk

Maarten D.

blijkbaar moet je niet bij MIJZO komen te liggen, bestuurder(s) die corona maatregelingen zelf bepalen waardoor 52 van de 55 bewoners zijn besmet en 2 overleden, dus wil je snel van je lastig ouder(s) af dan plaats je ze in e Riethorst.(bron BNdeStem)

Anne V. D. L.

Begin februari 2017 verhuisde mijn toen 89 jarige moeder naar verpleeghuis het Koetshuis.
Het ging thuis al geruime tijd niet zo goed meer met moeder.
In 2015 was moeder, die nog dagelijks fietste, ten val gekomen met haar fiets.
Moeder werd vanaf dat moment meer afhankelijk. Moeder werd voor drie maanden opgenomen op een verzorgkamer in Balade.
Toen moeder weer naar huis kon zagen wij steeds meer lichte veranderingen bij moeder.

Om een lang verhaal iets korter te maken, moeder zag ik veranderen in een angstig mensje dat ook steeds slechter voor zichzelf zorgde.
De huisarts werd ingeschakeld, en er kwam drie keer per week thuiszorg.
Met de tijd werd moeders bed naar de woonkamer verplaatst zodat moeder televisie kon kijken, de telefoon bij de hand had.
Moeder werd slechter, samen met mijn dochter brachten wij samen oma naar de wc, zorgden dat oma alles bij de hand had en legden haar in bed.
Maar moeder ging verder achteruit. Moeder begon vergeetachtig te worden, moeder wilde dood nu ze niets meer kon.
Niet meer op de fiets, overal pijn, ik heb nog gedacht dat moeder zo deed om onze aandacht te krijgen, maar die had ze al, mijn dochters en ik waren continu in de weer met oma.

Op 9 februari 2017 kwam er een kamer voor moeder beschikbaar in verpleeghuis het Koetshuis.
Moeder ging mee kijken, en zag het ook helemaal zitten.
Maar moeder zou moeder niet zijn als ze niet kon mopperen. Moeder kon in het begin nog goed uit de voeten, en moeder sloot vriendschap met Marie, een dame van dezelfde leeftijd.
Moeder werd steeds dementerende.

Maar moeder heeft het heel goed gehad in het verpleeghuis. Moeder had een eigen kamer, ze kon zich daar terug trekken, maar moeder zat graag in de woonkamer bij de andere bewoners.
Na de eerste paar maanden begon moeder zich thuis te voelen. Ik bemerkte dat moeder zich veilig voelde, moeder kreeg aandacht en hele goede verzorging.
Ze was dol op haar advocaatje met slagroom, moeder ging voor zover mogelijk met uitstapjes mee. Moeder genoot van de gezellige avonden in het Koetshuis. Sinterklaas, kerst, er werd van alles georganiseerd waar moeder gezellig aan meedeed, of er rustig bij ging zitten.

Afgelopen week kwam moeder ten val.
Moeder had haar bekken gescheurd, haar pols gebroken, en een heup fractuur.
Ik denk dat die val mede heeft gezorgd dat moeder de moed opgaf.
Omdat de verzorgsters van het Koetshuis ook waarnamen dat moeder al enige tijd minder wilde eten en drinken, is in overleg met mij gestopt met het dwangmatig voeden van mijn moeder. Ook lag moeder graag vroeg in bed, ze gaf aan moe te zijn en naar bed te willen. Soms wist de verzorging moeder over te halen nog een uurtje mee te gaan naar de woonkamer en nog wat te eten, maar enthousiast deed moeder dat niet meer.

Op maandag 23 november kwam moeder ten val, de pijn die moeder had, ondanks de pijn medicatie ging iedereen door merg en been.
Ik zag dat moeder niet meer wilde, ze gaf mij de indruk dat zelfs ademen haar pijn deed.

Moeder stierf op donderdagavond 26 november rustig in. Mijn dochter en ik waren de hele dag bij haar, de verzorgsters van het Koetshuis hadden mij gevraagd te komen.
Moeder is in ons bijzijn rustig overleden, ook verzorgster Tamara was hierbij aanwezig, wat ons goed gedaan heeft.

Moeder heeft voorzover wij dat hebben mee mochten maken een hele goede en liefdevolle verzorging gekregen in de bijna vier jaar dat mijn moeder in het Koetshuis heeft gewoond.

Ik dank hierbij alle verzorgenden die er steeds waren voor mijn moeder uit de grond van mijn hart.
Speciaal wil ik noemen Tamara, Jaleesa, Wilma, Margriet, Kim, Celina, Saskia, Evie. Wij zagen jullie als familie voor moeder en oma.

Ik heb in januari nog een afrondend gesprek met Tamara, dat vind ik fijn.

Heel veel dank voor alles wat jullie voor onze moeder en oma gedaan hebben.

Hartelijke groet van Anne

Frans