Henk T.
1/5
Beter af in een hondenpension….
Onze ervaring met woonZORGcentrum Het Schild in Wolfheze.
Onze moeder verbleef 2,5 jaar in Het Schild in Wolfheze. Wat bedoeld was als een veilige en warme woonplek voor slechtziende ouderen met dementie, bleek in werkelijkheid een kille, chaotische en onverschillige organisatie.
Het merendeel van het personeel is jong en onervaren. Natuurlijk zijn er enkele medewerkers die hun best doen, maar zij worden overschaduwd door structurele tekortkomingen en een gebrek aan professionele leiding.
Indicatie VIS 04 – meer geld, geen meerzorg!
In februari 2025 kreeg onze moeder een zwaardere indicatie (VIS 02 → VIS 04). Dat betekent een stijging van de vergoeding van circa € 7.000 naar ruim € 10.000 per maand. Volgens de landelijke richtlijnen hoort een VIS 04-profiel te staan voor 24/7-ondersteuning, persoonlijke verzorging, begeleiding, dagstructuur en crisisinterventie. In de praktijk veranderde er echter niets. Het zorgplan bleef woordelijk gelijk aan het oude plan, er is dus géén enkele inhoudelijke verhoging van de zorg geleverd.
Wat wij daadwerkelijk zagen
• Oogdruppels: vaak direct achter elkaar gegeven (1–4 minuten tussenpauze in plaats van 5–10 minuten), waardoor het eerste medicijn wordt weggespoeld.
• Hygiëne: ondanks herhaalde verzoeken hing de familie briefjes op met “handen wassen voor contact” wegens ontstoken oogleden (hordeolum). Dat je dit in de ouderenzorg moet vragen, is beschamend.
• Basiszorg: koffie- en theerondes regelmatig overgeslagen, maaltijden niet gebracht als ze op haar kamer at, douchen onregelmatig, bedtijden willekeurig.
• Rapportage: in Caren Zorgt werden handelingen genoteerd die nooit plaatsvonden, zoals “naar bed gebracht” terwijl familie aanwezig was of “medicatie gegeven”, er was een calamiteit dus geen tijd om te gaan kijken!!!! Onwaar en verzonnen!!!!
• Aandachtstijd: medewerkers kwamen soms één minuut binnen (“9.42 koffie – 9.43 weg”). Persoonlijke aandacht was praktisch afwezig.
• Begeleiding naar bed: “we komen u zo helpen” en pas 1,5 uur later of helemaal niet terug.
Geen regie, geen verantwoordelijkheid.
De leiding is structureel onbereikbaar: “in meeting”, “op cursus” of “extern bezig”. Familie krijgt geen helder aanspreekpunt. Bij overdracht naar de nieuwe instelling kwam geen medicatie- of EVV-overzicht; vragen bleven onbeantwoord.
Herhaling van oude problemen
De Inspectie Gezondheidszorg & Jeugd (IGJ) stelde al in 2018 vast dat Het Schild niet of grotendeels niet voldeed aan 10 van de 14 getoetste normen. Zeven jaar later constateren wij hetzelfde: gebrekkige organisatie, minimale zorg, slechte communicatie en een schrijnend gebrek aan verantwoordelijkheid.
Onze ervaring staat niet op zichzelf
Ook andere families melden online identieke problemen:
• “Tot nu toe bepaald geen goede eerste indruk. Zorg, professionaliteit, afspraken – op alle vlakken schiet het tekort.”
• “Slecht eten, minimale dagbesteding, geen begeleiding, je vraagt je af waar je voor betaalt.”
Deze reacties tonen dat wij niet de enigen zijn die structurele misstanden ervaren.
Onze conclusie
Wij hebben onze moeder overgeplaatst naar een andere zorginstelling. Daar ervaart zij eindelijk warmte, aandacht en deskundigheid, meer in een week dan in 2,5 jaar bij Het Schild.
Het Schild doet zijn naam geen eer aan. Het biedt geen bescherming, maar een façade van zorg waarachter desinteresse, wanorganisatie en bestuurlijke stilstand schuilgaan.
Wie zijn ouder of geliefde een waardige oude dag gunt, doet er goed aan verder te kijken.
Zoals iemand binnen Het Schild zelf tegen ons zei:
“Je bent beter af in een hondenpension.”
Henk Tang
