M G.
2/5
Op de afdeling Somatiek heb je bij binnenkomst een huis-/eetkamer. In de ochtend krijgen de bewoners ontbijt, vaak zit een bewoner alleen aan het ontbijt, omdat alle bewoners één voor één worden geholpen. Vleeswaren worden met ‘de handen’ aan de bewoner gegeven.
In de middag krijgen de bewoners kant en klare maaltijden. Wanneer een bewoner een allergie heeft/andere smaak, word hier weinig rekening mee gehouden. Voorbeelden: ze vergeten bijvoorbeeld iets anders te serveren als iemand geen vis mag eten of vragen nooit aan de bewoners wat ze op het menu willen voor aankomende week/dagen.
Soms hebben ze niet genoeg eten voor de bewoners, waardoor ze een kleinere portie krijgen. De medewerkers maken dan niet genoeg klaar.
Bewoners eten gezamenlijk aan de tafel. Er wordt niet tot nauwelijks gesproken. De medewerkers zijn niet in de huiskamer aanwezig en als ze er zijn staan ze bij elkaar in de keuken. Hoe fijn zou het voor beide partijen zijn als ze tijdens het eten in gesprek met elkaar zijn. Eten is een belangrijk sociaal moment, zorg dan dat je het gezellig maakt. En dat je het eten er niet binnen 20 minuten doorheen jaagt. Medewerkers gillen over de hoofden van de bewoners heen wat ze wel en niet moeten doen.
In de avond is er soep voor de bewoners. Deze is van horen zeggen vrij zout, weinig vulling met groentes/balletjes of juist teveel en ze bedenken de gekste soepen.
Medicijnen worden tijdens het eten verstrekt (zoals puffen). Bloedafnames gebeuren tijdens het ontbijt in de huiskamer.
De bewoner heeft een eigen kamer. Een woonkamer met keuken, een slaapkamer en een badkamer die wordt afgesloten door een schuifdeur. Op sommige kamers wonen echtparen.
De deur, van de gang naar de bewoner zijn woonkamer, is zwaar. De deur gaat naar binnen open en valt moeilijk open te maken wanneer je in een rolstoel zit. De woonkamer is ruim, hier is een aansluiting voor een tv. De ramen zijn hoog, waardoor je in een rolstoel niet naar buiten kunt kijken.
De bewoner heeft een persoonsgebonden alarm (horloge of ketting). Dit alarm werkt vaak niet goed. Voorbeelden: de medewerker kan de bewoner niet verstaan of het alarm komt niet door op de pieper van de medewerker. Daarnaast nemen medewerkers op en benoemen ‘ik kom over 5 min’, zonder te luisteren wat de vraag is van de bewoner. Voor hetzelfde geld ligt de bewoner op de grond of voelt de bewoner zich niet goed?
Bewoners moeten soms een half uur wachten op het toilet voordat ze geholpen worden.
De slaapkamer is een ruime kamer met daarin een kleding kast en een ziekenhuisbed.
De badkamer heeft een toilet, douche en een wastafel. Bij de wastafel hangt de zeep en de doekjes vrij hoog voor mensen in een rolstoel.
De contactmomenten tussen de bewoner en de medewerker zijn alleen tijdens zorgmomenten. De meeste medewerkers komen nooit om de hoek kijken hoe het met een bewoner gaat of om een praatje te maken
Wanneer een bewoner een vies toilet heeft na gebruik, maken de medewerkers deze niet schoon of gedeeltelijk schoon. Ze benoemen dan ook dat dit voor de ‘schoonmaak’ is. Laat je thuis het toilet ook vies achter na gebruik?
Binnenkort gaan ze gebruik maken van de “Momo Bedsense”. In de daarbij horende brief wordt het volgende geschreven: “Ze zien wie veilig en rustig in bed ligt, zodat ze bij deze bewoners minder nachtelijke controles hoeven te doen. Hierdoor slapen bewoners beter door”. Ik hoop toch dat ze bij deze bewoners wel gaan kijken ’s nachts, voor hetzelfde geld liggen ze dood in hun bed?
Voor het gebouw heb je parkeerplekken. De helft van de parkeerplekken is voor medewerkers, hier staat dan ook een parkeerpaaltje. Bij binnenkomst heb je de receptie, er is geen receptionist (wegbezuinigd).
Simeonshof kampt, net zoals vele zorgorganisaties, met werknemers tekort. Dit is te merken, de kwaliteit van zorg en welzijn gaat achteruit. Een verzorgingstehuis is vaak voor mensen hun ‘laatste woonplek’. Zorg er dan ook voor dat deze mensen de zorg krijgen die ze verdienen en neem tips van bewoners/familie/medewerkers aan en ga ermee aan de slag.
