Zorginstelling Jejujo-land - Noordbeemster

Des V. D.

Ik zat hier als 14 jarig kindje maanden voor m'n 15de verjaardag, 2015. Kwam daar met veel trauma, ik kreeg géén therapie of behandeling van hun, deze plek was extreem traumatisch, zat er zeer kort door dat ze mij zo extreem slecht behandelde dat ik volledig onstpoorde, nul individuele zorg, taken doen die je fysiek niet aan kan(uiteindelijk zeer veel later gediagnosticeerd met fibromyalgie) als je dat probeert te zeggen krijg je "het moet, iedereen doet het", straf, geen beloningen, géén privacy, word door je kamer heen gegaan zonder toestemmingen/weet zonder hun inbraak op te ruimen voelt extreem onveilig, badkamer opengebroken terwijl je op de wc zit of naakt bent, geloven je nóóit als je verteld wat er daadwerkelijk is gebeurd, kunnen niet omgaan met automutilatie verbieden dat werkt averechts want in zo'n situatie neem je het enige wat die persoon nog staande houd af(dit is BASIS psychologie! ), ze rapporteren je als onbehandelbaar, geen enkele contacten met de buitenwereld, geen telefoon, je kan niet ontsnappen want in the middle of nowhere. Heb al m'n hele leven ARFID en dus at ik gewoon niet tot amper omdat ze niet wilde zorgen dat ik het kon eten ondanks mijn vele malen proberen uit te leggen. Ik lig na zo'n 10 jaar nogsteeds wakker door jejujoland met flashbacks hoe ze mij zo de behandeld hebben en niet naar mij luisterde, die afzondering, ongehoord worden, niet geloofd worden, gestraft worden, geen veiligheid en privacy hebben, alles wat ik nodig had werd mij ontnomen, alles wat mij nog staande hield werd van me weggerukt, ze namen alles wat mij nog motiveerde om te leven af, dit heeft mij gevormd als persoon, diep beschadigd en niemand behalve ikzelf moet dat op lossen, ze komen er allemaal mee weg zonder een schijntje verantwoordelijkheid voor hun tekortkomingen en straight up mishandeling. Nul accomodaties voor je problemen, forced child labour onder het mom van "zorg". En gemixte problematiek griep werkt niet altijd ik kwam daar met onderandere betrayal trauma maar er was ook één zo'n hechtingstoornis meisje daar die mij helemaal mentaal slooptte, die elke keer volledig omsloeg dan hadden we lol was ik dr bestie en t moment dat de begeleiding binnen kwam ging ze OPEENS zeggen dat ik dit of dat had gedaan en dan kreeg ik straf en dan probeerde ik het uit te leggen dat ze elke keer loog, werd ik niet geloofd. Ze geloven ook dat schrik draad continu schokken geeft, terwijl als je t vastpakt ben je een geleider dus je voelt het niet, is veelste laag voltage, dat ene meisje was nieuwsgierig, ik zei na de eerste schok, niet loslaten dan voel je het niet meer en toen werd ik bestempeld als gevaar voor de groep terwijl dat meisje moest lachen zelfs door de schok (ze liet los) toen kwam begeleiding en ja hoor heel lul verhaal en nep huilen volgens mij vatten ze het echt op als attempted murder.
Toen met al deze trauma logischerwijs werd ik daar op school dus extreem onhandelbaar omdat dat de enige plek was waar ik met de buitenwereld contact kon krijgen en kon ontsnappen van de werkelijkheid het straflokaal was door de pc met internet. Ben nu 24, ze hebben ook géén rapportages over mij meer van de tijd dat ik er was toen ik erom vroeg werd ik aangesproken met aarzeling en achterdocht, ze schrijven over hoe ze met je omgaan dag tot dag, hoogstwaarschijnlijk omdat ze weten als ik het zou zien dat ze een lawsuit hadden, alleen een verslag of 2 (dat ook een hoop zegt "onbehandelbaar, gevaar voor de groep" pure onzin etc.)
Als ik eindelijk lol had en heel veel moest lachen met n groepsgenoot moesten we zachter doen dan werd ik overstuur want had al zo weinig lol, we zitten in the middle of nowhere, geef mensen dichterbij een koptelefoon dan heb niemand last van mijn plezier? Ze zeiden dat ik een gevaar voor mezelf was, toch elke keer dat ik naar de gang werd gestuurd werd er niet gecheckt op mij, heb meermaals bijna met vork in stopcontact gezeten, ze doen alleen alsof ze om je geven anders lieten ze me niet alleen.
Jejujoland? Trauma is het resultaat! (en het kind heb al genoeg want je zit er niet voor niks)

skylar Z.

Deze manier van "hulpverlening" werkt absoluut niet. Ik heb er zelf gezeten voor echter maar 7 weken, totdat ik het zó niet trok dat ik wegrende uit paniek. Elke dag poepscheppen, (ze zeggen dat je met dieren kan knuffelen en paardrijden, maar in feiten is dat alleen het schoonmaken van hun hokken, en ja ELKE dag poepscheppen. Wijger je? Omdat je bijv een bulimia achtergrond hebt en die geur je laat kokhalsen, pech gehad iedereen moet het doen, en anders krijg je straf.) En de mond gesnoerd worden is echt geen pretje... je mag namelijk niet eens je mening uiten, hoe rustig je dat ook aanpakt. Beste ouders stuur alsjeblieft niet je kind hiernaartoe, je word afgetroggeld en bedrogen. + je kind komt met extra trauma thuis🥰 ohja en ze zeggen dat je je telefoon terug mag na 6 weken, maar dat is niet zo, de meeste jongeren die daar toen zaten kregen hem pas na 3 MAANDEN of soms zelfs langer terug..., ook zeiden ze tegen mij dat de meeste er maximaal 1,5 jaar zitten, ook niet waar want toen ik de jongeren sprak zat meer dan de helft er al langer dan 1,5 jaar en was er ook niet echt een naar huis gaan plan. Ze kijken niet naar jou individuele zorgvraag maar inplaats daarvan willen ze alle regels voor iedereen hetzelfde, en ik snap dat je het eerlijk wil houden, maar zo werkt het gwn niet in de zorg. Je moet regels om de zorgvraag van het kind aanpassen. Anders gaat zo'n behandelplan nooit werken.
Ik hoop dat deze revieuw een beter beeld geeft van hoe deze zorginstelling echt in elkaar zit. En ik schrijf dit niet uit enorme boosheid, echt niet. Ik wil gewoon graag voorkomen dat hier niet onnodig meer jongeren vrijwillig heen worden gestuurd en daardoor de band met de ouder(s) nog meer word verscheurd. Dat was bij mij namelijk wel het geval. 😔 (oja en stel ze dreigen met je naar een gesloten instelling sturen als je bijv wegrent, weet dan dat ze dat helemaal niet mogen😉)

Niqita J.

Tee B.

S. A.

K.M. K.

Myrthe V. D. A.

Sanne